Sevgi neydi?

“Selvi Boylum Al Yazmalım” filminde sorulduğu gibi başlamak istedim.

Bence sevgi, dünyanın en büyük nimeti. Sevgiye sahip olabilmek, bir şeyleri ya da birini sevmek dünyanın en güzel duygusu. Karşılıksız sevmek de bu işin zirvesi.

Sevgisizlik ise büyük bir yoksunluk.

İnsanın içinde sevgi duygusu varsa, insanı da sever, hayvanı da doğayı da dünyayı da.

Ama sevgi yoksunuysa kendini bile sevemez.

* * *

Geçtiğimiz ay Kaş ve Fethiye’de kısa bir tatil yapma fırsatı buldum.

Antalya’nın Kaş ilçesi önemli bir turizm beldesi. Hem Kaş merkezde hem de yakın civarda tarihi ve turistik birçok yer var. Ama benim ve birçok yabancı turist için de çok önemli bir dalış merkezi. Üstüne üstlük buddy’m İlknur Gülsever Akalın da orada yaşıyor.

Uzun bir süre ara verdikten sonra yeniden dalış yapabileceğim için ayrı bir heyecan oldu benim için Kaş tatili. İstanbul’dan Kaş’a arabamla gittiğim için tatilimin ikinci günü dalış yapabilecektim. İkinci gün erken saatte uyanıp soluğu limandaki teknede aldım. Hazırlıklar tamamlandıktan sonra dalış noktasına doğru hareket ettik.

Tam dalış kıyafetlerini ve tüplerimizi hazırlarken heyecanlı bir ses, suda deniz kaplumbağası olduğunu söyledi. Herkes hemen teknenin o tarafına doğru yöneldi. Biraz uzakta deniz yüzeyinde kaplumbağanın yüzüşünü görme fırsatı bulduk.

Caretta caretta ile ters yönlere gittiğimiz için hızla ondan uzaklaştık. O sırada teknenin geri döndüğünü fark ettim. Yanımdakilere sordum, bir şey bilmiyorlardı. Kaptana neden geri döndüğümüzü sorduğumda, kaplumbağaların su yüzeyinde bu kadar uzun süre durmadıklarını, bir problem olup olmadığına bakmak için geri döndüklerini söyledi.

NaturaBlue teknesi, Kaş’ın en büyük dalış teknelerinden biri. Teknenin sahibi de olan Kaptan Yusuf, koca tekneyi bir deniz kaplumbağasının uzun süre su üstünde yüzmesi nedeniyle geri döndürüyordu.

Kaplumbağayı gördüğümüz noktaya geri döndüğümüzde artık o çoktan gitmişti.

Belki boşuna endişelenmiştik ama doğa ve hayvan sevgisi de işte böyle bir şeydi.

* * *

Bugünlerde en çok yaz bitince ve hevesleri geçince sahipleri tarafından terkedilen evcil hayvanlara çok üzülüyorum.

Büyükşehirlere dönüş sırasında sahiplerinin ardından bakakalan o masum hayvancıklar.

Sosyal medyada birkaç selfie uğruna sahiplenilmiş gibi yapılan canlar.

Tatil beldelerinde bu şekilde bırakılan ne kadar çok cins kedi ve köpek var ki…

Birkaç ay canım, cicim…

Sonra bırak git!

Bunun adı bence sevgi değil!

Sevgiyle kalın.