Benim de derdim dert midir ki?

Mutlu haftalar sevgili dostlar…

Hepimize sağlık, huzur, sevgi dolu bir hafta diliyorum.

Geçtiğimiz hafta Bartın’da yaşanan elim maden kazası beni çok derinden etkiledi, o yüzden bu haftaki yazımda bu konuyu ele almak istedim.

Hepimiz ne kadar kolay şikayet edebiliyoruz öyle değil mi? Memnuniyetsizliklerimizden dolayı kendimizi de çevremizi de bazen kahrediyoruz. Sonra öyle bir şey oluyor ki, insan şikayet ettiği şey karşısında bu sefer şükrediyor. Benim de derdim dert midir ki diyorsun.

Hiç gün ışığı görmeden saatlerce evine ekmek götürme çabası ile yapılan bir meslek maden işçiliği.

Bizim de işimiz çok zor, çok riskli, çok stresli ama onların işi karşısında ben “bizim işimiz de çok zor” demeye utanıyorum açıkçası.

Biz birisinin hayatı ile uğraşıyoruz ama onlar birileri mutlu olsun diye kendi hayatlarını ortaya koyuyorlar.

Biz birbirimize selam vermeye tenezzül etmezken o kardeşlerimiz her gün birbirinden helallik alarak güne başlıyor.

Hiç madenci emekçi kardeşlerimizin fotoğraflarına baktınız mı?

O fotoğraflar beni çok etkiler.

O kadar gururlu, o kadar onurlu bir duruş var ki her birinin yüzünde.

Kimseden çalmadan, çırpmadan yerin metrelerce altına inerek onurla, kimseye boyun eğmemenin gururu var hepsinin yüzünde.

Hayata dair o kadar büyük bir ders var ki o yüzlerde…

Hepimizin kendi mesleğinde ve hayatında öğrenmesi, bilmesi ve uygulayabilmesi gereken…

Öyle bir kavganın içinde ki herkes…

Aslında neyi paylaşamıyoruz?

Bugün varsın yarın yoksun…

Kavga ettiğin şey ne?

Güneş çok olunca yaktı diyorsun, az olunca üşüdüm diyorsun…

Ama düşünsene, yerin altında çalışan o madenciler güneş görmüyor, ışık görmüyor, havayı hissetmiyor çoğu zaman…

Ve hayatlarının en güzel yılları genelde bu şekilde geçiyor.

Ama onlar mutlu, onlar gururlu, onlar onurlu…

Biz hala; elbiseyi beğenmedik, yediğimizi beğenmedik, kaldığımız yeri beğenmedik, yaşadığımız hayatı beğenmedik derdindeyiz…

Tüm bu kendi iç çekişmelerinden vazgeçmeli insanoğlu.

Hepimiz…

Özellikle böyle üzücü olaylar karşısında toplumsal dayanışma daha görünür hale gelmeli.

İnsanların birbirine olan saygı ve sevgisini arttırmak lazım.

Here şeyi eleştirmekten ziyade bundan sonra ne yapmalıyız, nasıl çözmeliyizi konuşmamız lazım.

Her kazadan, her depremden, her felaketten sonra bunu söylüyoruz ama uygulamamız ve ders almamız lazım.

Zor anlarda empati yapıp, kenetlenmemiz ve birbirimize destek olmamız lazım.

Sağlıkla kalın…