İSLÂM VE PEYGAMBERLER, MUHAFAZAKÂR DEĞİL DEVRİMCİDİRLER - 1

Artık biliyoruz ki Dünya, Ruh diye tanımlanan Meleklik adayı varlıkların eğitim ve bu sırada aralarından başarılı olacakların Melek olarak görev alabileceklerin seçileceği bir okul binası, insan denilen vücut da bu okulda öğrenci Ruh’un giymek zorunda olduğu birer okul üniforması, elbise, kullanılan bir araç demektir. İşte bu Ruh ve vücut ikilisi, beşer diye isimlendirilmektedir.

       Okul binası olarak Dünya, biz beşerlerin yaşamasına uygun yaratılmıştır.

Mülk-15. O Allah ki, Dünya'yı sizin yaşam koşullarınıza uygun şekilde oluşturdu. Yeryüzünde dolaşın, araştırın ve Al­lah'ın sizin için yarattığı rızkları bulup, üretip yiyin. Ancak unutmayın ki, hesap vermek için dönüşünüz mahşerde Allah'ın huzuruna olacaktır.

Hud-118. Rabbin isteseydi tüm insanları tek bir toplum yapardı ve sürekli olarak tartışıp duran farklı gruplar oluşmazdı. 119. Sadece Rabbinin rahmetine maruz kalmış olanlar o tartışmalara ve gruplaşmalara yönelmezler. Esasında Biz sizleri, içinizden tekrar tek insanlık ümmeti oluşturup oluşturamayacak olanlarınızı belirlemek için yarattık. Rabbinin, "Şüpheniz olmasın ki, Ben Cehennemi Cinler ve Naslarla /İnslerle /başarısız öğrenci Ruh’larla dolduracağım" sözü gerçekleşmiştir.

Zariyat-56. Çünkü Ben İns ve Cin'leri, Allah'tan başka ilah olmadığını ve sadece Bana ibad /kulluk etmeleri gerektiğini bilmeleri /öğrenmeleri için yarattım.

Yunus-14. Sonra da halife olmayı becerip, beceremeyeceğinizi anlamak üzere sizleri yeryüzüne yerleştirdik.

Kehf-7. Sakın boş yere üzülme. Çünkü Biz, öğrenci Ruhlardan kimlerin iman edip muhkem /değişmez ana kurallara uygun olumlu işler gerçekleştireceğini, kimlerin de şımarıp yanlış yola sapacağını ayırt etmek için, Dünyayı aldatıcı bir cazibe /ziynet merkezi yapmışızdır.

Dünya okulunda eğitim görecek bu Öğrenci Ruh ve insan ismi verilen Vücuttan ibaret olan beşerlere, kullanmaları için akıl verilmiş ve bunu özgürce kullanmaları özellikle vurgulanmış, hatta aklını kullanmayanlara pislik, yani olumsuzluklar verileceği belirtilmiştir.

Yunus-100. Ve şu da bir gerçek ki hiçbir kimse, kendisi istemedik­ten sonra Allah, o kimseye inanma izni vermez ve yine bilin ki ­Allah, akıllarını kullanmayanların üzerine pislik /mutsuzluk yağdırır ve sü­rekli sıkıntı ve felaketlerden de kurtulamazlar.

       Eğitim için Dünya’ya gönderilmeden önce her bir öğrenci Ruh ile Dünya yaşamı sırasında şu 7 konuya sadık bir yaşam süreceğine dair anlaşma yapılıyor:

1) Allah’ı tek ilah kabul edeceğine,

2) Evren’i araştırıp Dünya ve yaratılanların faydasında kullanmak üzere bilgi peşinde olacağına,

3) Bütün insanları tek ümmet kabul edeceğine,

4) Din demek olan muhkem /değişmez ana kurallara uyacağına ve bu dine tek Allah’a kulluk etme anlamında İslâm dendiğini benimseyeceğine,

5) Bu kuralları tebliğ eden Peygamberlere ve bu kuralları içeren vahiy kitaplarına (son kitap Kur’an’a) inanacağına ve bu kitaplarda bildirilen muhkem /değişmez ana kuralları kabul edip bunlara göre bir yaşam geçireceğine,

6) Şeytan’ın olumsuz vesveselerine uymayacağına ve

7) Eğitim dersleri olan olumlu nefslerde ifrat ve tefrite sapmayarak, olumsuzları da  terk ederek öldüreceğine anlaşma yapılıp sadakat sözü alınıyor.

       Bu konuya A’raf-172’nci ayette değinilmiştir.

A’raf-172. Rabbin, her ne zaman Âdemoğullarının bellerinden soylarını çıkarmayı /insan neslini oluşturmayı kararlaştırdıkça, onlardan kendi nefsleri için söz alır ve birbirlerine birbirlerini şahit tutarak; "Elestü birabbikum- Ben, sizin Rabbiniz değil miyim?" diye sorunca, "Evet, şahitlik ediyoruz, Sen bizim Rabbimizsin- kalu belâ” derler. Biz bu işlemi, son kıyamet /hesap gününde, "Biz bunu bilmiyorduk" demeyesiniz diye yapıyoruz.

Aynı anlaşma, bütün peygamberler ile de yapılmış ve ek 2 konu olarak Peygamberlik görevlerini hakkıyla yerine getirecekleri ve Allah'ın tek dini olan İslâm'ın kurallarını tebliğ edip örnek bir yaşamda olacakları sözü de alınmıştır.

Ahzab-7. Biz, peygamberler olarak Senden, Nuh'tan, İbrahim'den, Musa'dan ve Meryem oğlu İsa'dan, tek Allah, tek insan nesli ve tek din temelinde vahyettiklerimizi insanlara tebliğ etmeniz konusunda anlaşma yapmış ve hepinizden sapasağlam bir söz almıştık. 8. Böyle yaptık ki, söz vermiş sizleri, bu sözlerinize olan sadakatleriniz çerçevesinde kıyamet günü hesaba çekebilelim. Çünkü sözlerini tutmayıp şirk koşarak inkâra yönelip küfre sapanlar için çok elem verici bir azap hazırlanmıştır.

Bakara-143. Ey içtenlikle iman etmiş olanlar! Sizleri açık fikirli, dürüst ve doğru yol olan orta yolu izleyen örnek bir toplum, elçiyi de aranızda bunları canlı bir uygulayıcı olarak, insanlar için örnek bir insan kıldık.

Duha-11. Ve Rabbinin verdiği nimeti /peygamberlik görevin gereği Kur’an’ı sözle ilet /tebliğ et ve bildirilenlere uygun davranışlarınla da Kur'an'ın doğruluğunu göster /örnek ol!

Âdem nesli olarak ilk yaratılan toplumlar 3 tekler dediğimiz tek Allah, tek insan nesli ve Allah’ın tek dini olarak İslâm dini inancındaydılar. Sonraları toplam 7 olan söz verdikleri konulara olan sadakatlerinden ayrıldılar ve farklı gelenekler de ekleyerek dinin ana kurallarını dejenere etmeğe başladılar.

Yunus-19. Şunu iyice bilin ki, insanlar ilk yaratıldıkları zaman, tek bir ümmet idiler ve hepsi de öncelikle bu konularda tek bir dine bağlıydı ve tek bir Allah'a ibad ediyorlardı. Sonradan anlaşmazlığa düştüler, inanan ve inkâr edenler olarak ayrıldılar. Eğer, cezanın ertelenmesiyle ilgili Rabbinin vermiş olduğu bir sözü olmasaydı, şirk koşup küfre sapanları, ihtilafa düşmeleri nedeniyle hemen cezalandırır ve işleri bitirilirdi.

Aşırılaşan her dejenerasyonda düzeltici ve söz verilen 7 konuyu hatırlatıcı olarak peygamber denilen görevli insanlarla önceleri sahifeler, daha sonraları ise din denilen muhkem /değişmez ana kuralların fazlalığından dolayı vahiy kitapları gönderildi. Zaten Dünya Eğitimi sırasında uyulacağına söz verilen 7 konunun biri, din denilen yaşam kuralları bütününü içeren kitaplar olmaktadır. Dolayısıyla da her peygamber ve tebliğ ettiği yeni din kuralları birer devrim oluşturmuşlardır. Çünkü yeni gelen peygamber, hem din kuralı diye eklenmiş ve din kurallarına uymayan geleneksel uygulamaları iptal etmiş, hem de önceki peygamber tarafından gönderilen ve zaman ve zemine göre artık geçerliliğini yitirmiş kurallar varsa, onları iptal etmiş, yani nesh etmiştir. Böylece her yeni peygamber muhafazakâr değil, yenilikçi, yani devrimci olmuştur. Son peygamber olmasıyla da Hz. Muhammed din temelli son devrimcidir.

       Gerek sahifeler ve gerekse vahiy kitapları olan Tevrat, Zebur, İncil ve Kur’an’da 2 türlü kural bulunmaktadır. Al-i İmran-7. ayete göre bir grup kural muhkem, yani değişmez, tartışmasız mutlak ve ilelebet geçerliliğini yitirmeyecek özellikte olanlar, yani dinî anayasa maddeleri, kanun maddeleri, diğer grup ise zamana ve toplumun sosyo-ekonomik yaşantısına göre değişken özellikli müteşabih, yani her bir topluma ve zamana göre farklı uygulanabilecek dinamik kurallardır, yönetmeliklerdir.

Al-i İmran-7. Ey Peygamber! Allah’ın indirmiş olduğu bu kitabın bazı ayetleri muhkem /değişmez amaç özellikli, herkes tarafından açık seçik kolaylıkla anlaşılan ve kitabın anaları /temeli /ana iskeleti ve hedef hükümlerdir. Geri kalanlar ise müteşabih /çok anlamlı /değişken mesajlar olup, bunların bazısı ilahi yapı ile ilgili semboller veya Evren’e yönelik bilimsel bilgiler halinde, bazısı da kesin hükmü gerçekleştirecek araç /yöntem /vesile mesajlardır, yönetmeliklerdir.

Al-i İmran-7. ayette içleri fesat olanların muhkemlerden, kanun maddelerinden ziyade, müteşabih /değişken ve her lider konumundaki kişilere göre farklı önerilecek kurallarla, yönetmeliklerle uğraşırlar açıklaması bulunmaktadır.

Bu hedef saptırmanın bir devamı da benim yıllar süren uğraşım sırasında 440 sayıda belirlemiş olduğum muhkem kuralın hepsi yerine, sadece 5 ini “İslâm’ın şartları’ diye insanlara kabul ettirmek ve dini bu 5 kurala sıkıştırmak olmuştur. Bence bu söylem, İslâm’a yapılan büyük bir afyon uyutması gibi etki yapmış ve toplumların sosyo-ekonomik yapıları yanında, ahlakk değerleri bakımından da geri kalmalarında etkin olmuştur.

İşte Hz. Muhammed de Kur’an aracılığı ile önceki kitaplarda çoğu bulunan muhkem /değişmez ana kuralları artık tamamlanmış olarak tebliğ etmiş, fakat müteşabih /değişken yöntemler önceki kitaptakilerden farklı olmuştur.

Şura-13. Ya Muhammed! Daha önce Nuh'a, İbrahim'e, Musa ve İsa'ya öğütlediğimiz dinin kurallarının aynısını, şimdi de Sana vahyediyoruz /bildiriyoruz.

Yasin-6. Sen de, atalarına daha önce bir uyarıcı gelmiş olduğu halde, halâ gaflette /yanlış yolda olan toplumları uyarman için gönderildin.

Maide-15. Ey Kitap sahipleri! Size daha önce göndermiş olduğu kitaplarda (Tevrat, Zebur ve İncil'de) olduğu halde, giz­lediğiniz birçok bölümünü açığa çıkarıp tasdik eden veya yürürlükten kaldıran (Nesh eden), birçoğundan da sizleri muaf tutan elçimiz /Muhammed size geldi ve tebliğlerde bulundu. O, Allah'tan bütün insanlara yol gösterici /aydınlatıcı bir ışık /Nur ve apaçık bir kitap olan Kur’an /kitab-un Mübiyn ile geldi.

Kur'an'dan da anlaşıldığı gibi, bütün peygamberler tek kaynak olan Allah kaynaklı benzer din kurallarını, yani Allah'ın tek dini olan İslâm'ı tebliğ etmişlerdir. Bu nedenle de Hz. Muhammed'e Hz. İbrahim'in de insanlara bildirdiği bu tek dine uyması istenmiştir.

Nahl-123. Ya Muhammed! Şimdi de Sana: "Bu makbul özellikleri yanında, hiçbir şekilde Allah'a şirk koşması olmayan ve hanif olan İbrahim’in dinine uy" diye vahyediyoruz.

       Bütün peygamberlere ilk inananların genellikle fakir ve ezilmişler grubu olduğu Şuara-111. ayette, ilk itiraz edenlerin ise menfaatlerine uymayan kurallar nedeniyle daima kodamanlar olduğu Zuhruf-23 ve Müminun-33. ayetlerde vurgulanmıştır.

Şuara-111. Kavmi Nuh’a "Senin söylediklerine inananlar bayağı işlerle uğraşan ayak takımı kimselerdir. Biz nasıl olur da onlarla eşit şart­larda Sana itaat ederiz?" diyerek inananları küçümsediler.

Zuhruf-23. Ya Muhammed! Şimdiki şirk koşan ve riyakârların ileri gelenleri gibi, Senden önce de hangi topluma bir uyarıcı gön­derdiysek, oranın çıkar çevreleri /kodamanlar "Biz, atalarımızı bir din üzerinde bulduk ve onların öğretilerini uyguluyoruz" demişlerdir.

Zuhruf-23’ncü ayette görüldüğü gibi Hz. Muhammed’e ilk karşı çıkanların gerekçelerinden biri de “Muhafazakâr” temelli olmuştur.

Böylece de Hz. Muhammed, önceki peygamberlerin bildirdiği müteşabih kurallar ile toplumda yerleşmiş geleneksel uygulamaları da değiştirmekle devrimci, bunları muhkemler gibi değiştirilmez, dokunulmaz kabul etmemekle de MUHAFAZAKÂRLIĞI RED ETMİŞ olmaktadır. Muhafazakârlığın diğer bir yönü de vahiy kitapları dışındaki geleneklerin dinselleştirilmesi ve red edilmeyip birer din kuralıymış gibi kabul edilmeleridir. Yani gelenekçilik ve dolayısıyla da ecdadı olduğu gibi taklit edip görüşlerini eleştirmemek de muhafazakârlık olmaktadır. İşte radikal din grupları “Şeriat isteriz” diyerek hem muhkemleri hem de daha çok olmak üzere müteşabih kuralları birlikte ve dokunmaksızın veya sadece müteşabihleri, o da kendi anladıkları şekilde istemektedirler. Hâlbuki istenmesi gereken “Kur’an şeriatı” olmalı ve bu şeriatta sadece muhkem /değişmez ana kurallar bulunmaktadır.

'Alak suresinin ilk ayeti olan "Oku, her şeyi yaratan /halk eden Rab’bin adıyla." ayeti, üç devrime işaret etmesi ile önemli bir ayettir.

1. Kur'an'ın ilk muhatabı olan Arap toplumunda ileri gelenlere "Rab" denirdi. Bu ayet ile bu hitabın sadece Allah'ı tanımladığı bilgisi yanında,
2. Her işe mutlaka tek yaratıcı olan Allah'ın adını anarak, yani "Besmillahırrahmanirrahim" diyerek başlanması gerektiği ve
3. Evren kitabının okunması, diğer bir ifade ile yaratılanları araştırıp ilim yapılması açıklamaları birer devrim yaratmak üzere vurgulanmaktadır.

NOT: NÖVAK Vakfımızın kitaplarının gelirleri ile Eskişehir Tıp Öğrencilerine burs veriyoruz. Özel günlerinizde kitaplardan alır veya hediye ederseniz bize destek olur ve öğrenci sayımız artar: "DİN VE BEYİN", "SON DAVET KUR'AN Tercümesi", "KUR’AN KADINI KORUYOR", "OKU! Konularına göre Kur'an ayetleri", "KUR'AN'IN KULU KÖLESİ MEVLȂNA", “TEVRAT VE İNCİL’DE ÖNCEKİ İSLAM”, “KUR’AN VE SON İSLAM”, “ALLAH İLE ANLAŞMAMIZ VAR” ve “ALLAH’TAN ALACAKLI OL”